کریستوفر نولان به وقوع این فیلم کمک کرد

تریلر رویای تابناک کریستوفر نولان ، Inception دو سال قبل از لوپر افتتاح شد و به یک ضربه مهم و مهم تجاری تبدیل شد. در حقیقت ، این موفقیت Inception بود که باعث شد جانسون متوجه شود که قطعاً در دنیا جایی برای فیلمی مانند Looper وجود دارد. به گفته این کارگردان ، تلنگر لئوناردو دی کاپریو برای او یک "افشاگری" بود و او این را اثبات کرد که اگر مخاطب گسترده یک فیلم پیچیده را بپذیرد اگر ساخته شود خوب است. اصولاً ، جانسون به کریستوفر نولان اجازه داده است که به او اجازه می دهد "آب نبات چشم" را با داستان مخلوط کند که مخاطبان می توانند "واقعاً جویدن" را بدست آورند ، بنابراین فیلمی "مهم" را ساخت که احساس می کرد بلوک های تابستانی که جانسون از آن به عنوان یک کودک می دید. بنابراین ، به عنوان طرفداران علمی تخیلی Diehard ، همه ما می خواهیم از نولان و ریسندگی برتر او بخاطر ارائه دو فیلم شگفت انگیز از ما تشکر کنیم.

هنرمندان آرایش تقریباً از جوزف گوردون-لویت دست کشیدند

حلقه

تیم آرایش یک ترکیب عالی در ترکیب این کار انجام داد ، اما جوزف گوردون-لویت در حال ورزش کردن برخی از پروتزهای اصلی است تا او را مانند بروس ویلیس جوان جلوه دهد. و همانطور که احتمالاً حدس زده اید ، این روند کار آسانی نبود. جیمی کلمن و کازو تسوجی ، هنرمندان آرایش این فیلم ، در ابتدا تصور می کردند که ساختن این دو بازیگر حتی از راه دور هم ممکن است غیرممکن باشد. از این گذشته ، ستارگان دارای چنین چهره های متفاوتی با شباهت های ملموس اندکی هستند. نابرابری به قدری بزرگ بود که کلمن و تسوجی تقریباً کاملاً فیلم را کامل ، اما جانسون اصرار داشت که آنها در این مرحله بمانند و سعی کنند مشکل را دریابند. بنابراین این دوبلاژ حدود دو ماه را صرف ساختن پروتز برای ظاهر جدید گوردون-لویت کرد و روند آنقدر گسترده بود که تقریباً هر ساعت سه ساعت طول می کشد تا آرایش این بازیگر را به دست آورد. بله ، هر روز سه ساعت ، و این حتی به 50 جفت لب جعلی که در هنگام عکسبرداری از آنها گذشت ، نیست. این یک چیز خوب است که گوردون لویت چنین نظامی است زیرا زمان زیادی در صندلی آرایش کافی است تا هر بچه ای آبی شود.

توصیه شده

بعدی

حقیقت غیرقابل توصیف Die Hard

توسط جولیا بیانکو / 8 مارس 20 1:55 EST

هنگامی که Die Hard در 15 ژوئیه 1988 در 21 سالن سینما افتتاح شد ، اولین مخاطب احتمالاً متوجه نمی شدند که آنها شاهد یک کلاسیک اکشن آینده هستند. فیلم تحت هدایت بروس ویلیس در حالی که از سبک های اکشن بهره می برد و یک فیلم سینمایی کاملاً سرگرم کننده را فراهم می کرد ، یک ستاره فیلم جدید و یک حق رای دادن جدید را راه اندازی کرد و یک تجربه فیلمبرداری کاملاً سرگرم کننده را فراهم کرد.

برای کسانی که با این فیلم آشنا نیستند ، Die Hard از ویلیس به عنوان پلیس که ناخواسته با تلاش برای متوقف کردن گروهی از تروریست ها در حالی که سعی در به دست آوردن همسر خود در مهمانی کریسمس دارد ، دستگیر کرد. اگرچه هنوز بحث زیادی در مورد اینکه آیا این فیلم کریسمس است ، وجود دارد ، اما هیچ منکر وجود این یک کلاسیک اکشن نیست - این توسط سرگرمی هفتگی و بیستمین فیلم بزرگ تمام دوران امپایر به عنوان بهترین فیلم اکشن همه زمانه انتخاب شد.

فیلم فوق العاده محبوب - و حق رای دادن فوق العاده محبوب پس از آن - داستانهای بسیار جالب و متناقضی را در پشت صحنه ایجاد کرده است که هر فن می بایست از آن استفاده کند. در اینجا حقیقت غیرقابل توصیف Die Hard است.

این به عنوان یک فیلم شروع نشد

ممکن است Die Hard دقیقاً از نظر نوع ادبیات فیلم به نظر نرسد ، اما در واقع بر اساس یک کتاب ساخته شده است - رمان سال 1979 هیچ چیز برای همیشه ادامه ندارد ، توسط رودریک تورپ. داستان به دنبال کارآگاه NYPD به نام جو للند است که هنگام شرکت در مهمانی کریسمس شرکت دخترش گروهی از تروریست ها را به سر می برد.

این فرانچایز با بزرگ شدن ، همچنان از دنیای ادبیات وام گرفت. Die Hard 2 بر اساس رمان سال 1987 58 دقیقه توسط والتر واجر ، درباره یك كاپیتان NYPD است كه باید گروهی از تروریست هایی را كه به JFK حمله می كنند متوقف كند. فیلم سوم ، "Die Hard with a Vengeance" ، مبتنی بر یک کتاب نبود ، بلکه اقتباسی از فیلمنامه خاص Simon Says بود که در ابتدا به عنوان یک ورود احتمالی به حق رای دادن به Lethal Weapon در نظر گرفته شد.

برای چهارمین فیلم ، فیلمسازان به حوزه ادبیات نگاه نکردند ، بلکه در عوض به مجله Wired رفتند و از مقاله خود "یک وداع با اسلحه" در سال 1997 توسط جان کارلین برداشتند. 2013's A Good Day to Die Hard 2013 ، نوشته شده توسط X-Men Origins: Skip Woods از Wovlerine ، الهام گرفته از اثر دیگری نبود ، اما در واقع پس از ویلیس به نام وودز با ایده برای داستان نوشته شد ، که حول محور نجات فرزند مک کلین است.